Duración: 90 '
Calificación: PA
Texto belo e intelixente, con delicado humor no que todo comeza cunha simple cena entre amigos, como tantas, compartindo anécdotas, recordos común e viaxes.
O tema é que nesta ocasión unha noticia (a ruptura dunha das parellas) comeza a rachar a típica serenidade destas familias economicamente acomodadas, burguesamente constituídas, existencialmente satisfeitas. Os efectos da disolución marital producen que todo –o que parecía no seu lugar e era tan tranquilizador- se rompa.
Como pezas de dominó a caída traerá aparellada unha fuxida que derreterá os cementos diso que parecía tan ben construído. E aquel aparente equilibrio desaparecerá, para dar lugar a unha realidade máis cuestionada, como se ao corroerse o velo do natural e cotián obviamente obrigaranos a indagar non só de quen nos facemos amigos, senón con quen escollemos compartir a nosa vida.
Un delicado aviso á hipocrisía familiar que mira cara fóra e moi pouco cara dentro. Comedia romántica? Pode ser pero non agardemos finais rosas ou compracentes.
[Daniel Veronese]
CENA CON AMIGOS
PREMIO MAX 2013 MELLOR DIRECTOR DANIEL VERONESE
PREMIO PULITZER 2000 MELLOR OBRA DONALD MARGULIES
Guía del Ocio: PARECE REGRESAR EL MEJOR VERONESE.
El Mundo, UN DANIEL VERONESE SIMPLE Y GENUINO
Se recomienda, lo recomiendo yo… Una dirección envolvente que hace que las situaciones funcionen. Los cuatro intérpretes de Cena con amigos están a la altura chejoviana, -a veces colérica, a veces desvalida, a veces perpleja, de sus personajes. [Javier Villán]
El Pais, NADIE ES PARA SIEMPRE
Ese bofetón tan de veras detonador inesperado de una primera descarga de emoción auténtica. [Javier Vallejo]
Heraldo, UN BUEN MENÚ
Sobresaliente trabajo interpretativo que hace que las situaciones funcionen, que los personajes se llenen de vida, que las emociones se sientan y que el público se interese por lo que sucede en escena. [Joaquín Melguizo]
CRÍTICAS